Owady i grzyby

Drzewa osłabione i cierpiące z powodu suszy, mrozu albo ze względu na negatywnie działanie wiatrów, stają się podatne na uszkodzenia powodowane przez owady. Szkodniki pierwotne, czyli te które zjadają liście igły drzew, jak brudnica mniszka, strzygonia choinówka, barczatka sosnówka i boreczniki obniżają żywotność i przyrost masy drzew Szkodniki wtórne, żerujące pod korą drzew osłabionych przez szkodniki pierwotne lub inne niepożądane czynniki zewnętrzne, jak cetyńce czy przypłaszczek granatek, doprowadzają zwykle do ich obu marcia. Masowe występowanie szkodliwych owadów, zwane gradacją, może przybrać rozmiary klęski ekologicznej i stać się przyczyną poważnych strat gospodarczych w lasach. W latach 1981-82 Nadleśnictwo Przymuszewo dotknęła gradacja brudnicy mniszki. Do jej zwalczania musiano zastosować środki chemiczne z użyciem samolotów. Udało się ją opanować, jednak przez kilka następnych lat Leśnicy usuwali osłabione i chorujące drzewa. Lasy rosnące na gruntach wcześniej użytkowanych rolniczo są szczególnie podatne na choroby grzybowe z których najgroźniejszymi są: opieńka miodowa i huba korzeni. Drzewa silnie zaatakowane przez grzyby pasożytnicze, w ramach zabiegów sanitarnych są usuwane, aby w ten sposób zapobiec rozwojowi chorób. Działania rozpoznawcze, profilaktyczne oraz zwalczanie szkodliwych owadów i grzybów należą do podstawowych zadań Służby Leśnej.  

Pożary lasu

Jednym z zadań nadleśnictwa jest ochrona przeciwpożarowa terenów leśnych. Drzewostany sosnowe porastające słabe, borowe siedliska ze względu na suche i łatwopalne runo, stwarzają ogromne zagrożenie pożarowe. Dodatkowe niebezpieczeństwo powoduje nierozważne zachowywanie się korzystających z wypoczynku w lesie ludzi.

Nadleśnictwo Przymuszewo zakwalifikowano do II kategorii zagrożenia pożarowego, co oznacza, że lasy Nadleśnictwa są w średnim stopniu narażone na wystąpienie pożarów. Czynnikami wpływającymi na kategorię zagrożenia pożarowego lasu są:

- średnia roczna liczba pożarów w okresie ostatnich 10 lat,

- udział procentowy drzewostanów rosnących na siedliskach borowych,

- średnia wilgotność względna powietrza,

- średnia liczba mieszkańców przypadająca na 0,01 km² powierzchni leśnej.

W latach 2011-2020 w Nadleśnictwie powstały 22 pożary o łącznej powierzchni 5,88 ha (największą liczbę pożarów odnotowaliśmy w 2017 roku; z kolei największą powierzchnie objął pożar w 2015, w wyniku którego spłonęło 4,5 ha lasu).

Niestety od lat głównym czynnikiem wywołującym pożary jest… człowiek.

Na system ochrony przeciwpożarowej Nadleśnictwa składają się m.in.:

- punkt alarmowo-dyspozycyjny, tzw. PAD, wyposażony m.in. w monitory, radiotelefony, komputer wyposażony w aplikację SmokeDetection,

- dwie wieże przeciwpożarowe wyposażone w kamery, przesyłające obraz do PAD-u.

Ponadto na terenie Nadleśnictwa funkcjonuje 12 punktów czerpania wody oraz 29 dojazdów pożarowych.

W Lasach Państwowych do patrolowania, jak również gaszenia pożarów wykorzystywane są również samoloty.

Pomimo tak rozbudowanego systemu przeciwpożarowego, 9 czerwca 2008 roku doszło do największego pożaru w najnowszej historii nadleśnictwa. Pozbawione opadów maj i początek czerwca doprowadziły do katastrofalnej  suszy. W takiej sytuacji najmniejsze nawet zarzewie ognia natychmiast przeradza się w pożar. Tylko dzięki błyskawicznej reakcji i dobrze skoordynowanej akcji służb nadleśnictwa i Straży Pożarnej nie doszło do większych strat.
Spłonęło 9,3 ha drzewostanów. W akcji brało udział 12 jednostek Państwowej Straży Pożarnej, 14 jednostek Ochotniczych Straży Pożarnych, dwa samoloty gaśnicze oraz śmigłowiec.
Pożar niestety nie był jedynym nieszczęściem, które dotknęło w tamtych dniach nadleśnictwo. Okazało Się, że na spalanej powierzchni znajdują się niewypały z czasów II wojny światowej. Ich usunięcie i przeszukanie całej przeznaczonej do uprzątnięcia i odnowienia powierzchni wymagało od nadleśnictwa zaangażowania znacznych nakładów finansowych.

Zwierzęta leśne

Naturalnym i potrzebnym dla zachowania bogactwa i równowagi przyrodniczej składnikiem ekosystemu leśnego są duże zwierzęta roślinożerne, jak np. jelenie czy sarny. Jednak w przypadku ich nadmiernej liczebności, zwierzęta te mogą wyrządzać duże szkody w lasach. Zjadają liście pędy młodych drzewek, łamią je i obgryzają ich korę, wydeptują uprawy leśne. W celu ograniczenia szkód w lasach, leśnicy stosują bardzo kosztowne grodzenia upraw leśnych bądź zabezpieczanie drzewek środkami odstraszającymi (repelentami). Pomimo tego szkody występują każdego roku na powierzchni około 75 ha.