Obejmuje fragment równiny sandrowej z licznymi torfowiskami i zbiornikami wodnymi. Lasy zajmują tu 79% powierzchni gdzie tylko 2 % to lasy mieszane, resztę stanowią lasy iglaste (tj. 77%). Obszar ten jest bogaty w jeziora lobeliowe które swą nazwę zawdzięczają zimozielonej roślinie lobelii zielonej. Jeziora te zazwyczaj mają niską trofię, kwaśny odczyn, i niską twardość wody dzięki czemu woda ma dużą przeźroczystość. Innymi charakterystycznymi jeziorami są jeziora dystroficzne które z kolei posiadają dużą ilość węgla organicznego jednak charakteryzują się niska produktywnością biologiczną. Jeziora te zazwyczaj maja odczyn kwaśny i żółtą lub brunatną barwę. Dodatkowo krajobraz wzbogacają wydmy, porośnięte borami sosnowymi w śród których występują bory chrobotkowe z licznie występującymi tam porostami naziemnymi.

Typy siedlisk obszaru Młosino – Lubnia

• Brzegi lub osuszane dna zbiorników wodnych ze zbiorowiskami z Littorelletea, Isoëto-Nanojuncetea
• Twardowodne oligo- i mezotroficzne zbiorniki wodne z podwodnymi łąkami ramienic Charetea
• Starorzecza i naturalne eutroficzne zbiorniki wodne ze zbiorowiskami z Nympheion, Potamion
• Naturalne, dystroficzne zbiorniki wodne
• Suche wrzosowiska (Calluno-Genistion, Pohlio-Callunion, Calluno-Arctostaphylion)
• Torfowiska wysokie z roślinnością torfotwórczą (żywe)
• Torfowiska przejściowe i trzęsawiska (przeważnie z roślinnością z Scheuchzerio-Caricetea)
• Obniżenia na podłożu torfowym z roślinnością ze związku Rhynchosporion
• Pomorski kwaśny las brzozowo-dębowy (Betulo-Quercetum)
• Bory i lasy bagienne (Vaccinio uliginosi-Betuletum pubescentis, Vaccinio uliginosi-Pinetum, Pino
• Łęgi wierzbowe, topolowe, olszowe i jesionowe (Salicetum albo-fragilis, Populetum albae, Alnenion
• Sosnowy bór chrobotkowy (Cladonio-Pinetum i chrobotkowa postać Peucedano-Pinetum)